روفال چیست؟
روفال به مجموع اسیدهای چرب غیر اشباع که هر روز از طریق خوراک مصرفی وارد شکمبه و نگاری می‌شوند گفته می‌شود.
به عبارت دیگر، روفال مقدار دریافتی اسیدهای چرب غیراشباع از تمامی مواد خوراکی موجود در جیره بوده و تنها اسیدهای چرب دریافتی توسط مکمل چربی را شامل نمی‌شود.
روفال شاخص بهتری جهت اختلال در تخمیر شکمبه و نگاری نسبت به درصد مکمل چربی افزوده شده به جیره است.
روفال چگونه محاسبه می‌شود؟
- روفال مجموع سه اسید چرب اصلی غیر اشباع به نام‌های اسید اولئیک (C18:1)، اسید لینولئیک (C18:2)، و اسید لینولنیک (C18:3) است که توسط گاوهای شیری مصرف می‌شوند.
روفال به شکل گرم در روز یا درصد در ماده خشک جیره جهت محاسبه مقدار خوراک مصرفی بیان می‌شود.
تبعات منفی مقادیر بالای روفال چیست؟
تحقیقاتی که در گذشته انجام گرفته نشان داده‌اند که افزایش روفال نهایتاً منجر به اختلال در تخمیر شکمبه می‌شود که این موضوع می‌تواند اثرات منفی بر عملکرد حیوان داشته باشند.
وقتی روفال به شدت افزایش پیدا می‌کند، کاهش مقدار خوراک مصرفی و کاهش قابلیت هضم کربوهیدرات شکمبه‌ای مشاهده شده که می‌تواند منجر به کاهش تولید شیر شود.
اثر سوء دیگر افزایش بیش از اندازه روفال، کاهش یافتن چربی شیر است.
اسیدهای چرب موجود در مواد خوراکی اصلی تا چه حد در مقادیر روفال سهیم هستند؟
جیره پایه دام در اغلب موارد تا 70 درصد مجموع اسیدهای چرب غیر اشباع مصرفی دام را تشکیل می‌دهد.
مقادیر اسیدهای چرب در علوفه و غلات معمولاً 2 تا 4 درصد ماده خشک است، مصرف مقادیر بالای این اسیدهای چرب جمعیت میکروبی شکمبه را در برابر حجم زیادی از لیپید قرار می‌دهد.
آیا روفال می‌تواند به حل مشکلات تولیدی دام کمک کند؟
افزایش غلظت اسیدهای چرب در شکمبه ممکن است باعث تغییراتی در خصوصیات تخمیر و جمعیت میکروبی شکمبه گردد. زیرا برخی از گونه‌های باکتری ها حساس‌تر از دیگر گونه های باکتری‌ها هستند و در نتیجه باعث تغییر جمعیت میکروبی شکمبه می‌گردند.
یک راهنمایی ساده این است که اگر مقدار روفال کمتر از 5/3 درصد ماده خشک جیره باشد، نشان‌دهنده این است که مقدار لیپید در شکمبه بیش از اندازه نبوده و بنابراین دلیل اصلی بروز مشکلات تولیدی مانند کاهش چربی شیر نخواهد بود.
اگر مقدار روفال بیشتر از 5/3 درصد ماده خشک جیره باشد نشان‌دهنده این است که مصرف چربی بیش از اندازه صورت گرفته و به همین دلیل تمامی عوامل احتمالی خطر مانند مقدار چربی مصرفی، pH پایین شکمبه، مقدار و نوع غلات مصرفی، و ترکیبات علوفه باید به دقت بررسی شوند.
باید دقت کرد که مقدار 5/3 درصد روفال به این معنی نیست که اگر این مقدار بیشتر از 5/3 درصد گردد حتماً چربی شیر کاهش خواهد یافت واگر این مقدار کمتر از 5/3 درصد گردد چربی شیر کاهش نخواهد یافت.
تا به امروز هنوزمقدار دقیق روفالی که قادر به پیش بینی کاهش چربی شیر باشد تعیین نشده است.
آیا چربی‌های عبوری در روفال محاسبه می‌شوند؟
بله، مقادیر اسیدهای چرب غیر اشباع چربی‌های عبوری در مقادیر روفال در نظر گرفته خواهد شد.
روفال، نشانگر مقدار مصرف اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در مواد خوراکی و همچنین اسیدهای چرب غیر اشباع عبوری موجود در مکمل‌های چربی است.
دانستن مقدار روفال چقدر به حل مسائل مرتبط با کاهش چربی شیر کمک می‌کند؟
اگر مشکلات تولیدی مانند کاهش چربی شیر وجود داشته باشد دانستن مقدار روفال فقط ابتدای کار است. اگر مقدار روفال بیشتر از 5/3 درصد باشد نشان دهنده این است که مصرف اسیدهای چرب غیر اشباع بیش از حد صورت گرفته و در مرحله بعد باید منابع تأمین کننده روفال بالا مورد بررسی قرار گیرند.
منابع چربی که خطر بالاتری دارند، مانند DDG و دانه‌های روغنی فراوری شده، گزینه های مناسبی برای کاهش چربی شیر هستند. مکمل‌های چربی عبوری در روفال سهیم هستند اما به دلیل محافظت شکمبه‌ای اسیدهای چرب غیر اشباع آنها خطر کمتری برای کاهش چربی شیر دارند.
آیا روفال می‌تواند بیش از اندازه کاهش یابد؟
اسیدهای لینولئیک و لینولنیک که تشکیل دهنده روفال هستند به عنوان اسیدهای چرب ضروری طبقه بندی می‌شوند که برای عملکرد مناسب بافت ها مفید هستند، اما توسط بافت های بدن حیوان سنتز نمی‌شوند.
به همین دلیل لازم است اسیدهای چرب ضروری همیشه در جیره به مقدار کافی وجود داشته باشند. معمولاً جیره کاملاً مخلوط شده‌ای که در اختیار گاوهای شیری قرار می‌گیرد مقادیر کافی اسیدهای چرب غیر اشباع برای جلوگیری از نشانه‌های کمبود این مواد مغذی را خواهند داشت.
با این وجود، تقاضا برای تولید بالای حیوان ممکن است تعادل اسیدهای چرب ضروری در جیره را بهم زده و از اثرات مثبت آنها بر تولید مثل و سیستم ایمنی دام جلوگیری نماید.